سیستم اگزوز ضمن کاهش صدای حاصل از احتراق، گازهای خروجی از سیلندرها را بسرعت بخارج از محیط نصب هدایت می کند. طراحی مسیر لوله ها بسیار حائز اهمیت است زیرا هرگونه مقاومتی در مسیر خروج این گازها سبب ایجاد فشار منفی شده و این به نوبه خود سبب کاهش توان خروجی موتور و افزایش حرارت میگردد. گازهای خروجی توسط مانیفولد اگزوز از هر سیلندر جمع آوری شده و در نهایت به یک لوله واحد هدایت میشوند.
طراحی مانیفولد ها بگونه ای است که هدایت دود در آنها با حداقل اغتشاش و عدم ایجاد فشار منفی انجام میشود. در انواع دیزل ها عمدتا از مانیفولد های خشک استفاده میشود ولیکن در بعضی کاربردهای خاص از لوله های دو جداره که با لایه ای از آب خنک میشود و یا سه جداره که با لایه ای از آب و لایه ای از هوا خنک میشود استفاده میشود. این تجهیزات اضافی هیچگونه تاثیری در انتقال حرارت نداشته و فقط جهت حفاظت فیزیکی اپراتور در مقابل لمس قطعات داغ بکار میروند.
موقعیت اتاق و چیدمان تجهیزات در داخل اتاق نصب تعیین کننده مسیر اگزوز دستگاه میباشد علیهذا در طراحی مسیر موارد ذیل باید لحاظ گردد .
1- افت فشار ایجاد شده در طول مسیر نباید بیش از 7KPA باشد که مقدار آن به عواملی نظیر طول لوله – تعداد زانوهای بکار رفته -زاویه زانوها –ساختمان منبع اگزوز- لوله فلاکسیبل و درب آب بندی انتهای اگزوز بستگی دارد.
2- تجهیزات بکار رفته در مسیر اگزوز باید بگونه ای نصب گردند که هیچگونه فشاری از آنها به دستگاه وارد نشود.
3- حداقل فاصله سیستم اگزوز از مواد قابل اشتعال 25 سانتی متر میباشد.
4- زاویه برش انتهای لوله 30 تا 40 درجه باشد که مانع از اغتشاش دود شده و موجب کاهش صدا میشود.
5- درچند نقطه در پایین ترین سطح ، باید خروجی با درپوش برای تخلیه آب قرار داده شود.
6- استفاده از لوله اگزوز مشترک با سایر دستگاهها مانند بویلر و همچنین سایر دیزل ژنراتورها سبب برگشت دود به سوی دستگاه خاموش میشود لذا هر دستگاه دیزل ژنراتور باید لوله اگزوز اختصاصی خود را داشته باشد.
دسترسی ها
خبرنامه
